بعد ازغروب
سایه نخل ها روی سرما
مهر فکن نخواهد بود
صیادان از دریا بازمی گردند
با دستان تهی
و دیگر هیچ گره ای باز نخواهد شد
از دست هیچ عابری
ظلمت آشیان بپا می کند
تندیس ماه درکالبد آسمان
قاب می شود
سخاوت نور
بذل محبت سورچی
و سوی چراغ فانوس
کم خواهد شد
بوی نفت همه جا را
پرمی کند
و باید تنها برای
خیزشی جدید فراخوانی
تازه داد…
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
