آرام، همچون سایه
با من به جاده زدی
سیاهه ی واژه ها را
چون سپید بدل به شعر کردی
چون خون در من جوشیدی
چون نفس در من تنیدی
چون چکامه در من آرمیدی
چون غم در من گریستی
چون بهار در من سبز شدی
چون من در من آمیختی
تا به دلخوشی
روزهای جوانه زدن
دوباره شور شاعرانه شود
آرامش حضورت…
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
