مستأصل

درواپسین روزهای درد

فصل خوشی از ماندن

خلاصه می شود دردفتر زندگی مان

یادگاری به جامانده از گذشته ی دور

وسهم ما که غارت شد

وبر ناخن های ما

جز خراش آن فاصله چیزی نماند

مستأصل چشم به آینده داریم

جوشیده در فرسوده های فرتوت قرن

که جبران هیچ روشنایی را ندارند

رمنده ایم از خلق

وبر کتف هایمان

استغاثه های نیاز حک شده درمجلدی که

کار دوصد دعا را می کند

در واپسين روزهای سرد

#علیرضا_ناظمی