سهم من از زندگی
همین آواهای ماندگار توست
درسکوت شبها
به وقت خواندن دموکراسی عشق
در خط به خط قصرآبی
وصداهای سهمگین حوالی تو که
در ذهن می پراکند واترینگ از بلندی های بادگیر
ومن چقدر دستانم تهی ست
که
نه می توانم چشمهایت را ببوسم
نه می توانم دستهایت را درآغوش بگیرم
و
نه می توانم بغل کنم
احساس های پاک تو را
درسکوت شبها
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
