و خدا تنهایی را آفرید … تا عاشق دلتنگ باشد …! #علیرضا_ناظمی 2
افسردگی رژه زنی ست درتنهایی که گام در برهوتی تهی از عشق می زند بی آنکه دلی…
در تنگنای حادثه ها برون جَسته از دل سنگ خارا وجودم تا تو را محکی دوباره بزند…
عطر بابونه رایحه ی یادت ودلتنگی حضور تو مرا همواره تا بیکرانه ی مهر به دلکش خاطراتم…
پنجره ای رو به نگاه شهر گلدانهایی با حالِ متعالی من لبخند تو و برکه ای لبریز…
دربغرنج ِ دقایق زمان ایستاده ام لبریزِ حوصله تا از بی گمان لحظه ها پنجره ای بگشایی…
خیلی تنهایم شبیه زنی که هنوز نزاییده و دردها احاطه اش کرده اند در شبیخونی نابرابر #علیرضا_ناظمی…
هوای دلم را پرمی کند از عطر گیسویت هوای بهاری چابهار و پر میشود سبد سفرم با…
گوشه ی باز پنجره هوای گر گرفته خرداد عطر گلهای محمدی ومشام معطر من که به نامت…